Δήμος Τριπόλεως
Σχηματίστηκε το 1834, με έδρα την Τρίπολη και αρχική σύσταση: Τρίπολις, Σέχι, Μπασάκιον, Μαδισάγρα ή Ματσαγρά, Μπόσουνα, Αγιος Βασίλειος, Μερκοβούνι, Μπεδένι ή Μπεντένι, Περιθώρι, Συλίμνα, Καρτερόλι, Ζαράκοβα και Μονή Επάνω Χρέπας. Το 1840 συγχωνεύεται τμήμα του δήμουΠαλαντίου, οπότε προσαρτώνται και τα χωριά Παλλάντιον, Μουζάκι, Μπεσίρι, Μπερμπάτι, Μπολέτσι, Χωμα, Πύλη Μιστρά, Πύλη Ναυπλίου. Η ονομασία προήλθε από την ομώνυμη αρχαία πόλη.
Η αρχική σφραγίδα ήταν χωρίς έμβλημα. Στη συνέχεια υιοθετήθηκε ως έμβλημα «…η Δήμητρα εις ένδειξιν του ότι γεωργική ιδίως η χώρα…».
Δήμος Βαλτετσίου
Σχηματίστηκε το 1836, με έδρα το Βαλτέτσι και αρχική σύσταση τα χωριά Βαλτέτσι, Ραχαμίτες. Το 1840 συγχωνεύτηκε με τους δήμους Ασέας και Ορεστασίου, οπότε προστέθηκαν τα χωριά Ασέα, Δώριζα, Μάναρι, Μπαρμπίτσα, Λιανόν, Ορεστάσιον (Πάπαρι), Μαυρογιάννη, Κουτρουμπούχλια ή Κουτρουμπούκι, Μαρμαριά, Κεραστάρι, Μανιάτι, Αλύκα, Παληοχούνι. Νέα έδρα του δήμου ορίστηκε η Καντρέβα, η οποία μεταφέρθηκε στο Μάναρι το 1857 για να επιστρέψει το 1873.
Το όνομα του δήμου προήλθε από το ιστορικό χωριό Βαλτέτσι. Η αρχική σφραγίδα ήταν χωρίς έμβλημα, ενώ κατόπιν εισηγήσεως του αρχαιολόγου Ευστρατιάδη με Β.Δ. του 1873 ορίστηκε η σφραγίδα να έχει ως έμβλημα «…Ανδρα μαχητήν έχοντα τα μεν όπλα κατά γης επί σωρείας λίθων, τας δε χείρας ανυψωμένας προς τον Ουρανό, ως ει δοξάζει τον θεόν δια τη νίκην…».
Δήμος Καλτεζών
Σχηματίστηκε το 1834, με έδρα το χωριό Κολίναις και αρχική σύσταση τα χωριά Κολίναις, Καλτεζαίς, Αγριάκωνα. Το 1840 συγχωνεύτηκε με τμήμα του δήμου Μανθυρέας, οπότε προστέθηκαν τα χωριά Μαθυρέα (Βλαχοκερασιά), Αρβανιτοκερασιά, Ζέλι, Αλεποχώρι, Κουβέλια, Κάτω Κολίναι και η Μονή Αγίου Νικολάου. Νέα έδρα του δήμου ορίστηκε το χωριό Καλτεζαίς για να επανέλθει το 1881 στις Κολίναις. Το 1869 ο δήμος μετασχηματίστηκε σε δυο δήμους, το δήμο Καλτεζών με σύσταση όμοια με την αρχική και το δήμο Μαθυρέας.
Το όνομα του δήμου προήλθε από το ομώνυμο ιστορικό χωριό. Η αρχική σφραγίδα ήταν κυκλική με έμβλημα, το βασιλικό θυρεό. Κατόπιν εισηγήσεως του αρχαιολόγου Ευστρατιάδη με Β.Δ. του 1882 ορίστηκε η σφραγίδα να έχει ως έμβλημα «…εν τω μέσω μεν φύλλον έχον μορφήν φύλλου πλατάνου και επ’ αυτού κείμενα χιαστί σταυρόν κονδύλιον και ξίφος…». Έξι χρόνια αργότερα το έμβλημα αλλάζει «…σταυρόν επί κλάδου δάφνης…».
Δήμος Κορυθίου
Σχηματίστηκε το 1834, με έδρα το Κορύθιο (Στενό) και αρχική σύσταση τα χωριά Κορύθιον, Αγιωργίτικα, Νεοχώρι, Σαμαρά, Ζευγολατείον, Σούλσπαι, Παρόρι και τη Μονή Βαρσών. Το 1840 συγχωνεύτηκε με τμήμα του δήμου Γαρέας, οπότε προστέθηκαν τα χωριά Λιθοβούνια, Βερσοβά, Αγιάννη και το Μετόχι της Μονής Βαρσών. Νέα έδρα του δήμου από το 1869 ορίστηκαν τα Αγιωργίτικα. Ο δημότης ονομάστηκε Κορυθιεύς.
Το όνομα του δήμου προήλθε από την ομώνυμη αρχαία πόλη, της οποίας το όνομα οφείλεται μάλλον στο μυθικό βασιλιά της Αρκαδίας Κόρυθο. Η αρχική σφραγίδα ήταν χωρίς έμβλημα. Το δημοτικό συμβούλιο πρότεινε ως έμβλημα την «…περικεφαλαίαν…», ωστόσο επικράτησε η πρόταση του αρχαιολόγου Ευστρατιάδη και με Β.Δ. του 1870 ορίστηκε η σφραγίδα να έχει ως έμβλημα «…έλαφον θηλάζουσα παίδα …».
Δήμος Μανθυρέας
Σχηματίστηκε το 1834, με έδρα τη Μανθυρέα (Βλαχοκερασιά) και αρχική σύσταση τα χωριά Μανθυρέα (Βλαχοκερασιά) Αρβανιτοκερασιά, Αλεποχώρι, Γαρούνι, Ζέλι, Καπαρέλι. Το 1840 ο δήμος καταργήθηκε και ανασυστάθηκε το 1869 από τα χωριά Βλαχοκερασιά, Αρβανιτοκερασιά, Ζέλι, Αλουποχώρι και έδρα τη Βλαχοκερασιά. Ο δημότης ονομάστηκε Μανθυρεύς.
Το όνομα του δήμου προήλθε από τον ομώνυμο αρχαίο δήμο των Τεγεατών. Κατόπιν εισηγήσεως του αρχαιολόγου Ευστρατιάδη, με Β.Δ. του 1881, ορίστηκε η σφραγίδα να έχει ως έμβλημα «…δυο κεφαλάς ίππων …».
Δήμος Μαντινείας
Σχηματίστηκε το 1834, με έδρα τη Μαντινεία και αρχική σύσταση τα χωριά Μαντινεία, Σάγκα, Λουκά, Κικέρνη ή Πικέρνη και η Μονή Τσιπιανών. Το 1840 συγχωνεύτηκε τμήμα του δήμου Κακουρίου, οπότε προστέθηκαν τα χωριά Κακούρι, Κάψια, Σιμάδεςκαθώς επίσης η Μονή Κλήμεντος, Μονή Διατηρουμένη η Κοίμησις της Θεοτόκου (Γοργοεπηκόου), Μονή διατηρούμενη ο Άγιος Νικόλαος. Νέα έδρα του δήμου ορίστηκε το Πικέρνη. Το 1885 ο δήμος Μαντινείας διαιρέθηκε σε δύο δήμους. Το δήμο Μαντινείας με τα χωριά Σάγκα, Κακούρι, Σιμιάδες, Κάψια και έδρα το Πικέρνη και το δήμο Σηπιανών. Το 1885 ο δήμος Μαντινείας επανήλθε στην προηγούμενη σύστασή του.
Το όνομα του δήμου προήλθε από την ομώνυμη αρχαία πόλη της Αρκαδίας. Ο δημότης ονομάστηκε Μαντινεύς. Η αρχική σφραγίδα ήταν χωρίς έμβλημα, ενώ κατόπιν εισηγήσεως του αρχαιολόγου Ευστρατιάδη με Β.Δ. του 1873 ορίζεται η σφραγίδα να έχει ως έμβλημα «…βάλανον μεταξύ δύο φύλλων, κρεμάμενα δια του κλάδου εκ του μίσχου …».
Δήμος Νάσων
Σχηματίστηκε το 1834, με έδρα το χωριό Νάσοι (Δάρα) και αρχική σύσταση τα χωριά Νάσοι, Κώμη, Πυργάκι, Χωτούσα, Γκιούση, Αγαλη, Μπεζενίκος, Διάσελον. Ως μεταγενέστερες προσαρτήσεις αναφέρονται τα χωριά Άνω Αγαλη, Κάτω Αγαλη, Πουγκάκι.
Το όνομα του δήμου προήλθε από τον ομώνυμο συνοικισμό στο Λάδωνα. Ο δημότης ονομάστηκε Νασωνίτης. Η αρχική σφραγίδα ήταν χωρίς έμβλημα, ενώ κατόπιν γνωμοδοτήσεως του αρχαιολόγου Ευστρατιάδη με Β.Δ. του 1873 ορίζεται η σφραγίδα να έχει ως έμβλημα «…τράγον με αμφορίσκον έμπροσθεν αυτού ιστάμενον …».
Δήμος Ορχομενού
Σχηματίστηκε το 1834, με έδρα τον Ορχομενό (Λεβίδι) και αρχική σύσταση τα χωριά Ορχομενός, Καλπάκι, Ρούσση ή Ρούσι, Νούδαμον, Κακούρι, Σιμιάδες, Κάψια ή Καλτά, Μποντιά και τις Μονές Κλήμεντος και Μπεζενίκου. Το 1840 συγχωνεύτηκε ο δήμος Καφυών, οπότε προστέθηκαν τα χωριά Καφυαί (Κανδήλα), Μπεντένι, Καφυαί (Πλέσια), Καρακαλλού, Μπεζενίκος καθώς επίσης η Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου, Αγία Τριάς (Μονή διαλελυμένη), Μετόχιον Κανδήλας.
Το όνομα του δήμου προήλθε από την ομώνυμη αρχαία πόλη της Αρκαδίας. Ο δημότης ονομάστηκε Ορχομένιος. Η αρχική σφραγίδα ήταν χωρίς έμβλημα, ενώ με Β.Δ. του 1870 ορίζεται η σφραγίδα να έχει ως έμβλημα «…Αρτεμιν έχουσαν πλησίον αυτής ιπτάμενον πρόβατον …».
Δήμος Τεγέας
Σχηματίστηκε το 1834, με έδρα την Τεγέα και αρχική σύσταση τα χωριά Τεγέα, Αχούρια, Ομέρ Τσαούση, Άγιος Σώστης, Τσίβα, Ιμπραήμ Εφένδη, Δεμήρι, Στρίγγου, Κερασίτσα, Καμάρι. Ο δημότης ονομάστηκε Τεγεάτης. Το 1840 συγχωνεύτηκαν τμήματα των δήμων Γαρέας, Παλλαντίου και Μανθυρέας, οπότε προστέθηκαν τα χωριά Μεϊμέταγα, Γιογαρέικα ή Μαγούλα, Ρίζαις, Μάνεσι, Μαυρίκι, Βουνόν, Καπαρέλι, Γαρούνι, Σβωλέικα, Αλήδες, Κεφαλά, Μούτσια, Πυργέικα, Ράμιζα.
Το όνομα του δήμου προήλθε από την ομώνυμη αρχαία πόλη της Αρκαδίας. Η αρχική σφραγίδα ήταν χωρίς έμβλημα. Το δημοτικό συμβούλιο πρότεινε ως έμβλημα έναν «ίππον», επικράτησε όμως η εισήγηση του αρχαιολόγου Ευστρατιάδη και ορίστηκε ως έμβλημα «…η εικών του ήρωος Αλεού, όστις εθεμελίωσε την Τεγέαν και έκτισε ναόν της Αθηνάς της Αλέας, εν Τεγέα …».
Δήμος Φαλάνθου
Σχηματίστηκε το 1834, με έδρα τη Φάλανθο (Αρκουδόρρευμα) και αρχική σύσταση τα χωριά Φάλανθος, Πιάνα, Λυμποβίσι, Χρυσοβίτσι. Το 1840 συγχωνεύτηκε με τους δήμους Ελισσούντος, Μαινάλου και τμήμα του δήμου Τριπόλεως οπότε προστέθηκαν τα χωριά Ελισσών (Αλωνίσταινα), Μαίναλος (Δαβιά), Τσελεπάκιον, Ροϊνόν, Ζαράκκοβα, Συλίμνα, Καρτερόλι, Καρδαρά, Λυκόχια, Κάτω δαβιά, Άνω Δαβιά, Μαντέικα, Λυκουρέσι. Νέα έδρα του δήμου ορίστηκε το χωριό Πιάνα.
Το όνομα του δήμου προήλθε από την ομώνυμη αρχαία πόλη που χτίστηκε σύμφωνα με την παράδοση από τον επώνυμο μυθικό ήρωα Φάλανθο. Η αρχική σφραγίδα ήταν χωρίς έμβλημα. Το δημοτικό συμβούλιο πρότεινε ως έμβλημα «ποιμένα με ράβδον, διότι ο δήμος είναι ορεινός…», επικράτησε όμως η γνωμοδότηση του αρχαιολόγου Ευστρατιάδη και με Β.Δ. του 1874 ορίστηκε η σφραγίδα να έχει ως έμβλημα «…τον Πάνα, καθήμενον επί βράχου, παίζοντα την σύριγγα και έχοντα αμελώς την καλαύροπα εις τας αγκάλας του…».