Σε διαχρονική και υπερκομματική… αξία της πολιτικής ζωής της χώρας, έχει αναδειχθεί η τοποθέτηση του κομματικού συμφέροντος πάνω από το εθνικό. Ανάλογου χαρακτήρα, διαχρονική και υπερκομματική, είναι και η συνήθεια των πολιτικών να ανατρέπουν τις θέσεις τους και να υποστηρίζουν το διαμετρικά αντίθετο, ανάλογα με το αν βρίσκονται στην κυβέρνηση ή στην αξιωματική αντιπολίτευση. Τα αίτια για τις πρόωρες εκλογές της 4ης Οκτωβρίου, είναι πολλά. Η αφορμή ωστόσο είναι μία. Η προεδρική εκλογή. Η εκμετάλλευση του ονόματος του Κάρολου Παπούλια, ενός ιδιαίτερα δημοφιλούς Προέδρου με ουσιαστικές παρεμβάσεις σε κρίσιμες φάσεις της πολιτικής ζωής, από το ίδιο το κόμμα το οποίο προέρχεται προφανώς δεν συνάδει με το ήθος και ύφος που θα έπρεπε να διέπει την πολιτική ζωή του τόπου, τον 21ο αιώνα. Βέβαια ανάλογα γεγονότα είχαμε παρακολουθήσει και σε προηγούμενες προεδρικές εκλογές, όταν η τότε αξιωματική αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας ήθελε πάση θυσία να διώξει από την εξουσία την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Όσα υποστηρίζουν τώρα τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, τα υποστήριζαν τότε τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας.

     Το στίγμα των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου δεν προσδιορίζεται ωστόσο από το εν λόγω πολιτικό παράδοξο, αλλά από μια σειρά θεματικών ενοτήτων που απασχολούν λιγότερο ή περισσότερο τον κάθε Ελληνα πολίτη. Οικονομικά και κοινωνικά θέματα, εξωτερική πολιτική και ενεργειακή διπλωματία, αποτελούν τους τομείς στους οποίους θα κριθούν οι επόμενοι. Από την πολιτική που θα ακολουθήσει η νέα κυβέρνηση, ειδικά σε στρατηγικής σημασίας τομείς, είναι προφανές ότι θα εξαρτηθεί η διεθνής θέση της χώρας, επομένως και η διαπραγματευτική της θέση σε μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα εθνικής σημασίας.