Τα παρακάτω συμπληρώνουν τα όσα αναφέρει ο Α. Βιρβίλης στα τεύχη της Φιλοτέλεια 81/104,91/45,98/23 για τον ταχυδρομικό βίο και πολιτεία του Αθανάσιου Καρδαρά.
Μια περιοδεία του Ιωάννη Καποδίστρια στην ελληνική επαρχία
Ιδών δε ο Κολοκοτρώνης ότι ο λαός προσεκύνει τον ταχυδρόμον Καρδαράν, πλησιάσας είπε :
-Το πράγμα, υπερεξοχώτατε, δεν ‘πάγει και · πρέπει ο κόσμος να γνωρίση τον Κυβερνήτην του.
-Και τι θέλεις να κάμω;
-Να βάλη υπερεξοχότης σου την στολήν σου.
Και πεζεύσας εις μικράν τινά και σκιεράν κοιλάδα, ανέλαβε την στολήν αυτού, πενιχροτέραν και της των δασονόμων της αντιβασιλείας.
Ότε δε επλησιάσαμεν εις τον Άγιον Γεώργιον.
-Πού θα καταλύσωμεν απόψε; ηρώτησε τον πάριππον στρατάρχην της Πελοποννήσου.
-Εις του Δεσπότου.
-Πρέπει λοιπόν να φροντίσω, επανέλαβε μετά βράχείαν σιωπήν, να πληρωθώσιν όλα τα έξοδα.
-Ποία έξοδα; ηρώτησεν ο γέρων.
-Της τροφής μας, της τροφής των αλόγων και καθεξής.
-Και ποίος, υπερεξοχώτατε, πληρώνει τοιαύτα έξοδα; /…/
-Δεν τα πληρώνετε σεις, ανεφώνησεν οργίλως ο Κυβερνήτης, και διά τούτο παραπονείται εξ αιτίας σας ο λαός.
-Και τι έχει να κάμη, υπερεξοχώτατε, ο λαός με το φαγητόν του Δεσπότου;
-Τι έχει να κάμη! ανέκραξεν εντόνως ο Κυβερνήτης, προσβλέψας βλοσυρώς τον ερωτήσαντα. Μόλις αύριον θ’ αναχωρήσωμεν και θα ρίψουν έρανον εις τους χωρικούς διά τα έξοδα του Κυβερνήτου, και το χειρότερον θα τα συνάξουν διπλά. Ούτω πως είσθε συνηθισμένοι σεις.
-Ηξεύρεις πώς το πάγει η υπερεξοχότης σου; είπε γελών ο Κολοκοτρώνης. Μίαν φοράν έπεσ’ ένας ποντικός εις ένα πιθάρι λάδι κ’ επνίγηκεν. Ο οικοκύρης τον ηύρε μετά δύο ημέρας και, ενώ τον ανέσυρεν, εφώναζεν η οικοκυρά. “Πρόσεξε μη στάξ’ η ουρά του και βρωμίση το λάδι”.
-Δεν εννοώ ποίαν σχέσιν έχει ο μύθος σου με τα έξοδα του Δεσπότου, είπεν αδημονών ο Κυβερνήτης.
-Μεγάλην, υπερεξοχώτατε’ διότι, είτε πληρώσωμεν είτε μη, ο Δεσπότης θα συνάξη τα γρόσια. Τα εδικά μας τα έξοδα είναι το λάδι της ουράς του ποντικού.
Και εσιώπησε μεν ο Κυβερνήτης, την δ’ επιούσαν απέτισε μέχρι λεπτού τα δαπανηθέντα.
Εκείθεν δε απελθόντες εις Άργος, εξενίσθημεν υπό του στρατηγού Τσώκρη. Ότε δ’ εζητήθη ο λογαριασμός της δαπάνης, ο οικοδεσπότης, προσβληθείς, εγέλασεν υπεροπτικώς. Μαθών όμως ότι τοιαύτη ην η εντολή του Κυβερνήτου, τοσούτον ωργίσθη, ώστε σημείωσε και του άλατος την αξίαν”.
Πηγή : Νικόλαος Δραγούμης, Ιστορικαί Αναμνήσεις, τ. Α’. Επιμέλεια Αλκής Αγγέλου, Αθήνα, Ερμής, 1973, σσ. 93-95.
Ποιος όμως ήταν αυτός «ο κοκκινοφόρος και κυδρούμενος» ταχυδρόμος; Ο Αθανάσιος Καρδαράς γεννήθηκε στο Ζυγοβίτσι της Γορτυνίας το 1789.΄Ηταν εξαιρετικός ιππέας, συναγωνιστής, υπασπιστής και κουμπάρος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Ο συγγενής του Θεοδόσης Καρδαράς, Φιλικός από της ηλικίας των 29 ετών, συγκρότησε δικό του στρατιωτικό σώμα που έγινε η σωματοφυλακή του Στρατηγού και ο οποίος φονεύθηκε στην μάχη της Δραμπάλας (στον ΄Ακοβο) 5-7 Ιουνίου 1825.
Ο Αθανάσιος Καρδαράς, ως πολεμιστής, έλαβε μέρος στην πολιορκία της Τριπολιτζάς, στις μάχες κατά του Δράμαλη και στην εκστρατεία των Αθηνών. Η επιτροπή των εκδουλεύσεων του Αγώνος τον κατέταξε στην Ε΄τάξη των στρατιωτικών με τον βαθμό του λοχαγού της φάλαγγας. Ο Αθανάσιος Καρδαράς υπήρξε ο περίφημος μιντζελιτζής δηλαδή ταχυδρόμος, ο οποίος μετά από σύσταση του Θ. Κολοκοτρώνη οργάνωσε κατά την Επανάσταση το περίφημο μενζίλι του Μωρηά, δηλαδή τις ταχυδρομικές υπηρεσίες του Αγώνα με υποζύγια.
Μετά την λήξη του Αγώνα εξακολούθησε να προσφέρει τις υπηρεσίες του για την μεταφορά του ταχυδρομείου τόσο επί Ι. Καποδίστρια όσο και ΄Οθωνα από τον οποίο μάλιστα τιμήθηκε με τον αργυρό Σταυρό του Σωτήρος. Πέθανε στην Καρύταινα το 1869.